Ik wil juf worden. Kinderen zijn onvoorspelbaar, creatief, uitdagend, kortom; geweldig. En ook in het onderwijs wordt ICT steeds belangrijker. Waarom? Dat zal ik je uitleggen!

Even terug naar tien jaar geleden.. Toen was ik zelf namelijk nog een basisschoolleerling. En wauw, wat is er in de tussentijd veel veranderd. Ken je die geniale, rollende televisiekasten nog? Nou, dat dus en nog veel meer;

 

2006
(mini Esra als basisschoolleerling):

 

Ik kom de klas binnen, ga zitten en pak een boek om rustig te lezen. Tot de pauze krijg ik les op het krijtbord. Pfff, weer zo´n vervelend krasgeluid van het bord, de juf moet even beter oefenen met dat krijtje. Ik krijg er rillingen van. Yes, het is pauze! Ik pak mijn drinken en fruit, terwijl de juf een verhaaltje voorleest uit “de Boze Heks” (dat herinner ik me nog als de dag van gister!). De bel gaat. We mogen buiten spelen. “Tikkertje”, “Jongens pakken de meisjes” en “Marco Polo” zijn mijn favo spelletjes en bijna iedereen doet mee. Jammer, geen regen tijdens de pauze. Anders mocht de televisiekast misschien wel komen om “Ik Mik Loreland” te kijken… De schooldag gaat verder; in mijn boeken, schriften en op het krijtbord. Dan is de schooldag afgelopen. Ik loop snel naar een vriendinnetje om te vragen; “Spelen we vandaag “Vadertje en moedertje” bij mij of bij jou?”

img_20160222_203446

2017
(Esra als juf op een basisschool):

 

Ik kom de klas binnen en zet het digibord aan. Mijn les heb ik thuis al voorbereid en staat “in the Cloud”. De leerlingen komen de klas binnen en ik hoor er één zeggen: “Hebben jullie mijn nieuwe foto op Insta al geliked?”, waarop een ander antwoord: “Nee, maar ik zag wel je Snap voorkomen, is er een nieuwe filter?”. De bel gaat. De leerlingen kijken naar het digibord. Breuken.. altijd lastig, dus ik heb er een filmpje bij gezocht. Dan is het tijd om zelfstandig te werken. TRRRIIIING, pauze. Het digibord gaat weer aan, want het is tijd voor OverblijfTV. Na een uur is de middagpauze om. Er staan nog twee lessen op het programma. Eén leerling is al vrij snel klaar en vraagt: “Mag ik verder werken op de iPad?”. Uiteraard, want daardoor kunnen we makkelijker adaptief onderwijs aanbieden. Dan gaat de bel weer. Einde schooldag. Ik zie twee vriendinnen naar elkaar toelopen: “Gaan we vandaag bij mij of bij jou vloggen?”

schermafbeelding-2017-04-19-om-18-54-37

 

image10Tegenwoordig moeten we als leerkrachten adaptief onderwijs aanbieden;

“adaptief onderwijs gaat uit van de verschillen tussen kinderen en stemt het onderwijs af op de behoefte van de leerling”

Uitdaging. Verlengde instructie. Extra werkbladen. Helemaal mee eens! Leerlingen moeten op hun eigen niveau kunnen presteren! Prima in een klas met circa. 20 leerlingen! Maar probeer het voor de grap ook even in een klas van meer dan 30 leerlingen, waarvan er een aantal zorgkinderen zijn..

Dan is ICT een uitkomst! Om te beginnen met het digibord. Hartstikke handig! Filmpjes ter verduidelijking, apps en tools om je onderwijs interactiever en gevarieerder te maken en websites om extra informatie te kunnen laten zien. Zelf maak ik veel gebruik van Gynzy en Prowise. Dan kan ik mijn lessen thuis namelijk al voorbereiden en kan ik ´s ochtends lekker een keertje extra snoozen.

Dan zijn er ook nog tablets (oh nee iPads, dat klinkt volgens mijn zusje van 11 cooler…). Daarmee kun je leerlingen op hun eigen niveau laten werken. Mega handig, want de meeste apps houden ook de resultaten bij, zodat je als leerkracht precies kan zien waar een leerling nog moeite mee heeft. Voorbeelden hiervan zijn Snappet, Smartrekenen, Squla en Got it.

Conclusie; ICT is niet het einddoel, maar het maakt je lessen wel heel cool! 🙂